Christopher Hamilton (fotograaf en zeiler) neemt deel aan een oceaanovertocht van Nieuw Zeeland naar Indonesie en doet onderweg verschillende plaatsen aan waaronder Papua New Guinea. Daar maakt hij onverwacht een ongekend spektakel mee. Met dank aan vulkaan Tavurvur…
“Om 3.30 uur in de ochtend, voelden we een lichte regen, en slaperig sloten we de luiken boven onze hoofden, vaag bewust van een vreemd geluid, ergens op de achtergrond. Eindelijk riep één van mijn zeilmetgezellen met een verbaasde stem: “Het regent, maar ik word niet nat!” Dat was het moment dat we het verder gingen onderzoeken en ons realiseerden dat het as en kleine puinsteentjes regende.
Het regent, maar ik word niet nat!
We waren in eerste instantie verbijsterd, denkend dat de vulkaan niet ver van waar we voor anker lagen ons een kleine douche gaf. De lokale bevolking had ons inderdaad verteld dat er soms stof douches kunnen optreden. Maar al snel waren de luiken boven onze hoofden bedekt met een zwarte dikke laag puin, en de vulkanische regen leek steeds zwaarder te worden. Kort daarna werden we gewekt door de kapitein die iedereen tot het voor iedereen de hoogste tijd was om in actie t komen. De bemanning kwam in actie en in twee minuten waren we weg uit de haven. Terwijl we de laatste lijnen opruimden werden we al gebombardeerd door flinke brokken puinsteen en ander puin.
Terwijl we de laatste lijnen opruimden werden we al gebombardeerd door flinke brokken puinsteen en ander puin.
Ik dook de kajuit in naar de kaartentafel om onze navigatiesoftware aan te zetten en hoorde plotseling enkele kreten in koor boven me. Ik kwam terug aan dek en werd begroet door één van de meest bijzondere schouwspellen die ik ooit heb gezien. De berg spuwde een fontein van lava en wierp enorme stukken gesteente hoog de lucht in. Het geluid was oorverdovend, en voorafgaand aan elk gerommel golfde de schokgolven door mijn borst. Het was het moment dat ik in een laatje begon te zoeken naar mijn camera in een zip-lock zakje. Het spektakel werd bekroond door diepe gouden lichtstralen boven een kolossale zuil van rook, as en zwavel.
Het spektakel werd bekroond door diepe gouden lichtstralen boven een kolossale zuil van rook as en zwavel.
Toen het licht weer helderder werd, werden we ook geconfronteerd met de zware laag as en puin aan dek en de enorme klus die op ons lag te wachten. Onze beoogde vertrekdatum, die konden we vergeten. We zochten een haven bovenwinds van de vulkaan op en vulden de dag met schrobben, schoonspuiten en het beantwoorden van vragen van nieuwsgierigen. Het vuil was werkelijk in elke kier aan dek binnengedrongen. Al die tijd hadden we een perfect uitzicht op de prachtige uitbarstingen van de vulkaan.
Aan het eind van de middag nam de vulkaan activiteit sterk af en brachten we de avond door met een koud biertje in de hand, turend in de duisternis naar de laatste flikkeringen van het prachtige schouwspel”
Bronnen: foto’s Flickr, video: Vimeo, tekst: Vimeo. Auteur en fotograaf: Christopher Hamilton