Daar gaat ze… Het verhaal achter Pen Duick, het jacht van Eric Tabarly (video)

Daar gaat ze. Een dame op leeftijd die nog niets van haar gratie is verloren. Je ziet hier beelden van Pen Duick, een schip uit 1898 (!), die rond de tonnen stuift bij Brest. Schitterend toch? Hier geldt: hoe schuiner, hoe meer waterlijn en dus hoe sneller ze gaat. Kijk & geniet! De boot heeft een ongekende cult-status in het zeilgekke Frankrijk, onder de video vertellen we je haar unieke verhaal.

Gebouwd als racer

Pen Duick wordt gebouwd in 1898, is dus inmiddels 120 jaar oud en tot de jaren ’30 behoorlijk succesvol in regatta’s. In de jaren ’30 is ze aan renovatie toe, wordt een hulpmotor geïnstalleerd. Dat betekent het einde van haar race carrière. Het schip komt in handen van de Franse Guy Tabarly die met zijn gezin met onder andere zoontje Eric 2 mooie zomers aan boord beleeft van de klassieker.

Aftakeling in oorlogstijd

Begin jaren ’40 is het voorbij met de rust in Europa, vader Guy wordt opgeroepen voor militaire dienst. Er is geen tijd voor Pen Duick en deze takelt 5 jaar af in een diepe laag havenslib. Op het moment dat de oorlog voorbij is blijkt Pen Duick verder achteruit gehold. Vader Guy ziet een renovatie niet zitten en probeert de boot te verkopen. Dat lukt niet, maar dan meldt geheel onverwachts zoon Eric zich als geïnteresseerde! Ergens moet er een vonk zijn overgeslagen in die mooie zeilzomers voor de oorlog

Nieuwe polyester romp

De houten romp blijkt niet meer te redden, maar is nog wel geschikt als mal. Jarenlang werkt Eric met vrienden aan het zeewaardig maken van een polyester romp voor Pen Duick. Dan al blijkt dat er bij Eric wedstrijdbloed door de aders stroomt. Doordat de romp lichter is kan er meer ballast worden toegevoegd in de kiel en kan de mast worden verlengd voor meer zeil.

Eigenaar Eric Tabarly verwerft een cult-status

In de jaren ’60 en ’70 heeft Eric minder tijd voor Pen Duick. In die jaren neemt hij deel aan tal van oceaanraces en verwerft niets minder dan een cult-status in Frankrijk. Zo wint hij de OSTAR, de Fastnet en de Sydney Hobart Race. Hij wordt een leraar en rolmodel voor een hele generatie Franse wedstrijdzeilers, en is een stuwende kracht achter de opkomst van Frankrijk als zeilnatie. Ook als scheepsontwerper is hij vernieuwend, hij ontwierp zijn eigen schepen die allemaal de naam Pen Duick kregen.

Het zeemansgraf van Eric

Eric ging er prat op dat hij zich nooit aanlijnde met een lifeline. Daarover zie hij: ‘Wie in het water valt, is niet op zijn plaats op een boot’. Wrang genoeg had het gebruik ervan wellicht zijn leven kunnen redden. In 1998 vaart hij met een relatief onervaren bemanning de Pen Duick van zijn jeugd naar Ierland om op de werf het 100-jarig bestaan van het schip te vieren. In een pikdonkere nacht tijdens de oversteek slaat tijdens een zeilmanoeuvre de gaffel hem overboord. Maanden later spoelt zijn lichaam aan.

Bron o.a. : http://www.klassischeyachten.de/penduick-geschichte