Marokkaanse markten

Na veel klussen in Portugal gooien Adriaan en Sandra de trossen van de Simmertime los op weg naar Marokko. Eindelijk weer zeilen. Na nogal wat depressies in de Algarve is het nu prachtig zeilweer. Ze hebben zin in de 440 zeemijlen. Vooral Sandra kijkt ook al uit naar de Marokkaanse markten met de overdaad aan verse groente en fruit.  Hun ervaringen onderweg en het typisch Marokkaanse recept lees je in deze blog.

Onderweg horen onverwachte dingen erbij

Na nogal wat depressies in de Algarve hebben we uiteindelijk bij vertrek prachtig zeilweer, echt een onverwacht genoegen. We kunnen heerlijk en relaxed doorzeilen, 440 zeemijlen te gaan. Tien mijl uit de kust van Portimão komt er een groep van circa 40 dolfijnen rond onze boot spelen. Vooral de jongen leven zich helemaal uit en gooien zich met achterwaartse salto’s van de golven, práchtig! Elke keer dat we ze ontmoeten blijven dit magische momenten. Het weer blijft de eerst twee dagen nogal bewolkt maar dan de derde dag komen we in de hogedrukgebieden met strakblauwe luchten.

Onderweg gebeuren er natuurlijk de nodige onverwachte dingen. Tijdens mijn wacht s’ nachts bij het binnenhalen van het zeil raakt de kraanlijn los. Wat betekent dat Adriaan om 04.00 de mast in moet om de slingerende lijn te pakken te krijgen. Gelukkig is de zee kalm en gaat het goed. Maar het zijn dingen die je liever niet wilt. Ook de Marokkaanse vissers houden ons scherp. En dan bedoel ik de grotere trawlers, die zigzaggend op ons afkomen met wisselende combinaties van verlichting. Met één schip wordt het een soort kat en muisspel, wat er toe leidt dat we uiteindelijk met een grote cirkel om ze heen wegdraaien om aan ze te ontkomen. Heel vermoeiend als je op deze manier moet proberen je doel te bereiken. Daarnaast komen we 30 mijl uit de kust een houten sloep tegen met drie vissers, zonder verlichting en slechts een buitenboordmotortje. Reddingsmiddelen: none. Ongelofelijk hoe mensen hier hun bestaan moeten uitoefenen.

Na 75 uur zeilen en 440 mijl komen we met een stralend weer aan in de moderne Marina van Agadir.

Nespresso, de perfecte sfeermaker

Bij aankomst staat het ontvangstcommittee bij de jachthaven al klaar: de lokale politie, douane en immigration officer komen achtereenvolgens aan boord om alle papieren door te nemen. De mannen herkennen ons van de vorige keer, en onder het genot van een Nespresso wordt het al snel gezellig. Natuurlijk gaat het meteen over voetbal (hoe heet hij ook alweer jullie nummer 10? – moet je net aan ons vragen, voetbal nitwits) maar ook over de Islam, dáár willen ze graag nuancerende opmerkingen over maken. Het zijn écht niet allemaal fundamentalisten, maar gewoon gelovige mensen, net zoals bij ons de christenen. Dat we het weten! De formaliteiten worden al met al in een vriendelijke sfeer afgehandeld, en na ontvangst van onze paspoorten, drie uur later, mogen we van boord.

Marokko: walhalla van verse groenten en fruit…

De volgende morgen gaan we natuurlijk direct naar de Soek, het Walhalla voor de verse groenten en fruit. Wat heeft dit land een rijkdom aan heerlijke producten. En wat jammer dat maar een klein deel van de bevolking van de rijkdom die het oplevert kan delen. Ondanks dat Agadir een grote, ‘moderne’, toeristische stad is, zie je de armoede om je heen op straat. En hoe meer je het binnenland intrekt, hoe groter die armoede uiteraard is. Een groter contrast tussen de ‘bewoners’ van de Marina en het leven erbuiten is er niet. De ingang van de Marina wordt dagelijks bewaakt door twee gewapende militairen, die er met hun geweer voor hun borst rondlopen. Dat geeft geen fijn gevoel en maakt je duidelijk hoe groot het verschil tussen onze werelden is. Je mag alleen maar hopen dat deze mensen het op een dag beter gaan krijgen.

…maar wel opletten geblazen

Terug naar de Soek. Als je hier nog nooit ben geweest, word je overweldigd door het immense stratenplan en aantallen bezoekers van deze gigantische marktplaats. Werkelijk alles kun je hier krijgen, het is een soort middeleeuwse versie van een shoppingmall. Middeleeuws vanwege de slechte hygiënische omstandigheden waarin mensen hun waren verkopen. Er is een speciale slagerij-, pluimvee- en visafdeling, waarvan de Keuringsdienst van Waren zou smullen. Ze zouden hun medewerkersbestand direct kunnen verhonderdvoudigen, zo smerig. We zien bij de slagers een kat met een vers gevangen enorme rat achter een van de toonbanken verdwijnen. Dank u, geen vlees vandaag….

Het is de kunst om de juiste (en dus de verkeerde) verkopers te negeren, maar die haal je er al snel uit. Als ze je amicaal en in het Engels benaderen, weet je dat je fout zit. En je vooral niet laten verleiden tot een theetje, want ondertussen wordt er creatief gerekend op de achterkant van het theeblad…

Nou, als je dat weet en in acht neemt, en je kunt een beetje Frans spreken, dan wordt het leuk, want de meeste mensen zijn heel erg vriendelijk.

We houden het maar bij het verse en ingelegde fruit, veel leuker. Aardbeien, frambozen, bergen sinaasappels, mandarijnen, en alle soorten groente die je kunt bedenken, heerlijk. Bergen met kruidenmixen zoals de befaamde Ras-El-Hanout, Berberthee, couscous, prachtig uitgestalde olijfbergen, waarvan je allemaal mag proeven. En dan, als afsluiter, de dadels, gedroogde vijgen, abrikozen, pruimen, onze absolute favorieten.

Met onze boodschappenkar tot de nok volgeladen gaan we in een ‘petit taxi’ een oud knaloranje Peugeootje 204 terug.

Het recept: Tajine a la Captain Cook

Heerlijk om eens te kijken wat we met al die lokale ingrediënten kunnen maken. Mijn favoriete Marokkaanse recept is tajine, omdat je het eindeloos kunt variëren qua ingrediënten en soorten vlees of zelfs vis. Het is een gerecht waarin alle smaakelementen tot uiting komen, hartig/pittig, zoet, fris. Door het stoven wordt het vlees heerlijk zacht.

Niet echt heel geschikt op de boot als je snel iets wilt maken, maar ideaal als je verwaaid ligt in een haven en zoals ik, de beschikking hebt over een elektrische kookplaat. Of om het thuis voor te bereiden, want het is de volgende dag nog steeds verrukkelijk.  De kunst is om de ingrediënten de tijd te geven om zich qua smaak goed te kunnen laten ontwikkelen. Omdat ik geen echte tajine aan boord heb, doe ik alles in een gietijzeren stoofpan, net zo goed.

[row style=”divided”]

[col span=”1/3″]

Ingrediënten

• 4 ons Lamsschouder in grove stukken
• 3 eetlepels olijfolie
• 2 uien in ringen
• 3 takjes verse tijm
• 3 tenen knoflook, fijngesneden
• 2 tomaten, in kwarten en ontdaan van zaden
• Laurierblaadje
• 1 grote aardappel, gehalveerd, in parten gesneden
• 1 grote winterpeen, gehalveerd en in de lengte in plakken gesneden
• 1 courgette, op dezelfde wijze
• 1 rode paprika, op dezelfde wijze
• 1 ingelegde citroen, in partjes (of een verse citroen)
• 3 gedroogde abrikozen, ik kleine blokjes gesneden
• 1 eetlepel rozijnen, gewassen
• 4 gedroogde pruimen, ontpit en in lengte in vieren gesneden
• Handje zwarte olijven
• 1 cm verse gember of theelepel gemberpoeder
• Kaneelstokje
• 1 kopje runderbouillon
• Theelepel rozemarijn
• Theelepel komijn
• Theelepel koriander
• Theelepel paprikapoeder
• Snufje cayennepeper
• Eetlepel Verse peterselie en koriander
• Eventueel peper en zout

[/col]
[col span=”2/3″]

Bereiden

Het recept is met lamsvlees, maar kip of runderriblappen zijn ook prima.

Wat de groenten betreft: ook hiermee kun je spelen. Gebruik seizoensgroenten. Combi’s met venkel, prei, verse erwtjes, etc. zijn allemaal mogelijk. Let er bij het ‘draperen’ van de groenten over het vlees echter op, dat je dat wat het meeste tijd nodig heeft om te garen, onderop legt, en de teerste groenten bovenop.

Als laatste, de kruiden: ik gebruik Ras-El-Hanout (een mengsel van 45 kruiden volgens de verkoper) uit de Soek. Omdat niet iedereen hierover de beschikking heeft, volstaan onderstaande kruiden prima.

Stappen:

• Marineer het vlees een nacht van tevoren in een mengel van olijfolie, knoflook, en een snufje van alle hierboven beschreven kruiden (uitgezonderd het laurierblaadje, de verse kruiden en kaneelstokje).
• Bak het vlees aan in de olijfolie, voeg de uienringen toe en laat even vijf minuten bakken op middelhoog vuur.
• Voeg de aardappels en knoflook toe, laat even mee sudderen.
• Voeg het laurierblaadje, kaneelstokje en de gember toe.
• Drapeer de wortelen, paprika en courgette als een hoed rondom over het vlees. Voeg de citroenpartjes ertussen.
• Voeg de zuidvruchten, olijven en kruiden (behalve de verse) toe.
• Blus het geheel af met de bouillon, dek de pan af met de deksel en zet het vuur zo laag mogelijk. (Elektrische kookplaat: 80°).
• Laat het gerecht minimaal 1 1/2, maar het liefst 2 uur stoven. Let op dat er voldoende vocht in de pan is, kijk regelmatig even onder de deksel. Probeer het gerecht af en toe te besprenkelen met het kookvocht.
• Als er is na 1 1/2 uur nog veel vocht over is, haal dan het deksel van de pan om het geheel in te laten dampen.
• Serveer het gerecht met couscous en strooi de verse kruiden er overheen.

Download recept

Eet smakelijk!
[/col]

[/row]